Door Rosalie op
Rits ken ik nog niet goed genoeg om zijn verhaal te vertellen. Daarom eerst maar even een introductie vanuit mijn perspectief. Later komt hij zeker zelf aan het woord.
Rits is de geadopteerde ‘je-weet-wel’ kater van De Overhorn. Zijn revier is uitgestrekt en loopt van de Vecht tot het Naardermeer. Vanuit ons raam van appartement De Hooiberg zie ik hem geregeld rondstruinen. Ratten, sommige zo groot als een Chihuahua, worden geregeld door hem meegebracht. De muizen vind hij waarschijnlijk geen uitdaging meer, want die vieren gewoon feest in de paardenstal.
Hij is erg aanhankelijk en komt graag bij je op schoot zitten. Natuurlijk probeert hij in de koffiepauze ook altijd iets van de melk voor de koffie te pikken.
Stiekem ben ik wel jaloers op zijn eigenaresse Irene, die hem enkele jaren geleden geadopteerd heeft via Stichting Hannah
Zo’n grote knuffelige schootkat wilde ik eigenlijk ook. Toen er jaren geleden op de Zweedse Marktplaats een katertje aangeboden werd met minstens 70% Noorse boskat in zich, hapten we direct toe. Dat zou een leuke, zachte, grote knuffel worden.
Hij werd Gizmo genoemd omdat hij nog het meest op leek op een Gremlin met een ‘bad hairday’. Door dat vele haar en onze directe verliefdheid op dit pluizenbolletje hebben we er niet eens aan gedacht het geslacht te checken. U voelt de bui misschien al hangen...
Na 8 maanden, toen het tijd werd voor castratie, belde de dierenarts. We hadden een poes gebracht en het moest dus sterilisatie worden.
Het heeft enige overtuigingskracht gekost maar na de kenmerken uitvoerig met hem besproken te hebben moesten we aan het idee gaan wennen dat die grote, zachte knuffelkater er voorlopig niet in zat.
In plaats daarvan mogen we zorgen voor een kleine, eigenwijze en zelfstandige poes, die absoluut NIET van knuffelen houdt.
Gelukkig hebben we daarvoor Rits.
Nu we als beheerders op De Overhorn wonen en werken, is die ook een beetje van ons, toch?!
